آئین مستان

عالم بهاری میشود

چشمش خماری می شود

وقتی که نعره میزند

دشمن فراری می شود

عباس طوفان می کند

یکباره ویران می کند

هر کس بخندد بر شما

عباس گریان می کند

گر ناتوانی وحقیر

گر مستمندی و فقیر

ذکر ابوفاضل بگیر

عباس عزت می دهد

گر بارها خوردی زمین

عمری شدی خونه نشین

امشب یل امالبنین

عباس قدرت میدهد

صد باره فرصت میدهد

یا کاشف الکرب الحسین

جانم ابوفاضل مدد

بر مردگان جان میدهد

او چیست جولان میدهد

پا که گذارد در رکاب

لرزه به شیران می دهد

عباس فرمان می دهد

دل پیش او آهو شود

با دست او جارو شود

گویید با آن هرمله

مرد است رودررو شود

دل را به غارت می برد
او آبرویت میدهد

کم قیمتی او می خرد

در نایابت کند

زیبای زیباهاست او

شاماهی دریاست او

گر تشنه ای سقاست او

عباس سیرابت کند

با یک نظر خوابت کند

یا کاشف الکرب الحسین

جانم ابوفاضل مدد

زینب شیدایش شده

مست رجز هایش شده

هر جا که طوفان می شود

عباس پیدایش شده

لشکر غوغایش شده

عباس یعنی کل دین

در معرفت کاملترین

عباس مجموعاً شود

زهرا علی ام البنین

داری اگر اشک روان

قابل شدی بی امتحان

شکرانه ده قدرش بدان

او زد رقم تغدیر عشق

بر دل زده با تیر عشق

بر گردنت زنجیر عشق

عباس مستت کرده است

کاسه بدستت کرده است

یا کاشف الکرب الحسین

جانم ابوفاضل مدد

العطش کودکان، ناله و اشک رباب

ساقی لب تشنه رفت، در پی یک قطره آب

زاده ی ام البنین، رفت ولی برنگشت

سوخت دل مادری، آب و میسر نگشت

امیدخیمه شد ناامید، جی بلما لسکینه ای شهید

موج دریا، مشک سقا، اشک زهرا

یا ابوالفضل

مشک و علم یک طرف

دست قلم یک طرف

العطش کودکان، بین حرم یکطرفه

ناله ی ادرکنی اخی، میرسد از علقه

زاده ی ام البنین، شد پسر فاطمه

آبروی پیوسته شد جدا

کربلا، تازه شد، کربلا

ای تشنه لب، عشق زینب، کاشف الکرب

یا ابوالفضل

بعد تو دیگر حسین، بی کس و تنها شده

پای حرامی ببین، بین حرم وا شده

کرببلا والسلام، کار حسین شد تمام

میرود امشب اسیر، زینب او سوی شام

ای وای از چشم نامحرمان

ای وای از خنده های سنان

تا سقا رفت، حرمت ها رفت

یا ابوالفضل ....

شبای پریشونی، با چشمای بارونی

مثل چشمه ای اما،بازم تشنه می مونی

برا او که مرد مرداست،حرمش شبیهه دریاست

علمش همیشه بالاست،یا مولا یامولا یاعباس

تو خونه ی کرمتم ،ابالفضل،اباالفضل،اباالفضل

دیوونه ی حرمتم،اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

بهونه ی کرم تو حسین ،حسین ،حسین

نشونی حرم تو حسین ،حسین ،حسین

همه کس و کار منی،علمدار،علمدار،علمدار

ماه شب تار منی،علمدار،علمدار،علمدار

وفامون اباالفضل ،صفامون اباالفضل

به اذن خود ارباب،آقامون اباالفضل

پسررشید مولاست،پسرعزیز زهراست

قمر تموم دنیاست،یامولایامولایاعباس

ستاره شبای من،اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

همه ی نفسای من،اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

تویی که حال دلمو می دونی،میدونی ،میدونی

تویی که پای عاشقا می مومونی،می مونی،می مونی

می دونی که جای دیگه نمیرم ،نمیرم ،نمیرم

آرزومه برای تو بمیرم ،بمیرم بمیرم

تو خونه ی کرمتم اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

دیوونه ی حرمتم اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

بهونه ی کرم تو حسین ،حسین ،حسین

نشونی حرم تو حسین ،حسین ،حسین

همه کس و کار منی ،علمدارعلمدار،علمدار

ماه شب تار منی علمدار،علمدار،علمدار

دلی که گرفتاره،نداره دیگه چاره

کلید دل ارباب ،تو دست علمداره

لقبش امیروسقاست،آقای دلای شیداست

یه نگاش دوای درداست ،(یا مولا یا مولا یا عباس)

سینه زن خواهرتم،اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

گدای برادرتم،اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

همه آب و گل منی ،علمدار،علمدار،علمدار

همه چیه دل منی ،علمدار،علمدار،علمدار

دلی که شده دیوونه،واویلا،واویلا،واویلا

نوحه براتو می خونه ،واویلا،واویلا،واویلا

تو خونه ی کرمتم اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

دیوونه ی حرمتم اباالفضل،اباالفضل،اباالفضل

بهونه ی کرم تو حسین ،حسین ،حسین

نشونی حرم تو حسین ،حسین ،حسین

همه کس و کار منی ،علمدارعلمدار،علمدار

ماه شب تار منی علمدار،علمدار،علمدار

علی العباس واویلا،حسین تنهاست واویلا

حسین..... وااااااا

برخیز که شور محشر آمد

این قصه ز سوز جگر آمد

دریا به سوی دریا روان شد

آماده لشکر آب آور آمد

حسین..... وااااااا

لرزه فتاده بر جان دشمن

تا بانگ اناابن الحیدر آمد

مشکی به دوش و بر روی مرکب

ناگه عمودی روی سر آمد

حسین..... وااااااا

آتش به جان خیمه ها افتاد

وقتی که از علقم خبر آمد

تا اشک او از دیده روان شد

با چادر خاکی مادر آمد

حسین..... وااااااا

عشق ارباب از دل من

صبر و طاقتو ربوده

واسه دیدن حریمش

دل توی دلم نمونده

به خدا کرب و بلات برام بهشته

روی لوح دل من حسین نوشته

چی میشه برا همیشه با تو کربلا بمونیم

شب جمعه توی صحنت بشینیم روضه بخونیم

یه علمدار رشیده

چشم عالم شده مستش

تو راه داداش حسینش

جدا شد هر دو تا دستش

نه فقط ماه حسینه

ماه عالمه به والله

حک شده روی جبینش

آیه نصر من الله

رجزش میون میدون

نعره یا علی مولا

زیر لب زمزمه زمزمه داره

انا عباس بن زهرا

ضریح آقام ابالفضل

چه قشنگ و بی نظیره

هر کی بهش دخیل می بنده

از آقام حاجت می گیره

خدایا سقا غریب و تنها

توچشماش داره موج می زنه،غروب دریا

اباالفضل، چی اُمده سر پیكر تو

رسیده لحظه ی آخر تو

خالیه جای مادر تو

علمدار، خدانگهدار

چه خشكه لبهات

رو خاكه دستات

دیدم با تیر حرمله شد،پر از خون چشمات

اباالفضل، برادر تو تنهای تنهاست

می رسه عطر و بوی گل یاس

اُمده زهرا، كف العباس

علمدار، خدانگهدار